Jeszcze zanim...

Jeszcze zanim obudzą się chłopcy biorę głęboki wdech.
Zrób to ze mną. Zamykasz oczy. Bierzesz głęboki wdech. Unosi się klatka piersiowa (nie brzuch, oddychaj prawidłowo). Ogromny wdech, czujesz w sobie powietrze. Czujesz adrenalinę w sercu. Zatrzymujesz się na chwilę zanim zrobisz wydech. Na 3 sekundy. Raz, dwa, trzy. Wydech. Wolny i miarowy. Już? Odrzuciłaś właśnie zmęczenie. Drugi wdech, wydech. Wolno. Już? Dostajesz siłę. Trzeci raz. Wdech, wolny wydech. Motywacja. 

Jeszcze zanim obudzą się chłopcy nastawiam swoje ciało na cały dzień. Daję sobie chwilę by w ciszy zdecydować jak ma wyglądać ten dzień. Wspominam wspólny, piękny wieczór. Uśmiecham się na to wspomnienie. Zostawiam na twarzy ten uśmiech. Zadowolenie. Dobre uczucia. Buziak dla synków po przebudzeniu. Mocne przytulenie. Bluza z dinozaurem dla jednego, dla drugiego z kotkiem. Ich uśmiechy. Sok na dobrze rozpoczęty dzień. Dla mnie kawa. Jeszcze zanim poczuję jej smak, oni zdążą się pokłócić o coś. Rozstrzygam spór. Dyplomacja. Jestem w niej niezła. Zrywam kartkę z kalendarza. Pierwszy łyk kawy. To będzie dobry dzień. Ptaki latają za oknem. Wierzba nam szaleje na wietrze. Kolejny łyk kawy i myśl by tak oddać się wolności. By mieć włosy rozwiane i myśli nieuczesane. Daddy wita mnie uśmiechem. Czy on wciąż pamięta nasze pierwsze wspólne lato? Gdzieś tam została tamta dziewczyna, tak mało we mnie jej. Ale to serce w środu, wciąż to samo. Bije mocno. Kocha mocniej. Łyk kawy. Jego oczy. Zauroczenie, codziennie zatracam się na nowo. I to mi zostało z tamtej dziewczyny. Odczuwanie. Tamta ja tak samo mocno chłonęła świat. To nie zawsze jest dobre. Łyk kawy. Dziś pójdziemy na długi spacer.

Jeszcze zanim skończę do Ciebie pisać, chcę Ci powiedzieć, że jestem szczęśliwa. To ten wdech i wydech. I te sekundy pomiędzy kiedy serce się zatrzymuje a zamknięte oczy wyświetlają to co jest ważne. Zamknij oczy na chwilę. Pierwsza rzecz o której pomyślisz nadaje sens Twojemu życiu. Wdech. Wydech. Żyj, jeszcze zanim nie jest za późno. Wdech, wydech.